Neeee, Kim-Lian is niet onze buurvrouw

Doe haar de groeten! Kim-Lian woont toch naast jullie? Nee, nee, nee! Kim-Lian van der Meij is niet onze buurvrouw op Gotland.

Beroemdheden worden in de verbeelding vaak zó groot gemaakt dat ze in een buitenland altijd naast je wonen. Een paar jaar geleden is Kim-Lian (presentatrice, zangeres en actrice) samen met haar verloofde Daniel Gibson (een wereldberoemde muziekproducent) en hun drie kinderen naar Gotland verhuisd. Ze hebben er een huis laten bouwen, op een flink stuk grond, niet ver van het strand. Van hun huis naar het onze is het 35 kilometer. Dat is niet bepaald om de hoek. Gotland is groter dan je denkt. Kim-Lians zus heeft eveneens de oversteek gemaakt en is een keramiekwinkel gestart in Gotlands Tofta. Voor de goede orde, ook met zuslief zijn we geen buren.

Het verhaal van Kim-Lian in Zweden kennen we eigenlijk alleen uit de bladen. Libelle heeft erover geschreven en Beau Monde kopte vorig jaar dat de tv-ster ‘stiekem helemaal geen glamourpoes is’. Dat verwondert ons niet. Het leven in ‘the middle of nowhere’ laat dat simpelweg niet toe. Als je in the countryside woont heb je laarzen nodig en wroet je met je vingers in de aarde, zoals mollen doen. Gotlanders houden niet van opsmuk. Down to earth is het leven meer dan goed en voor wie meer wil zien tussen hemel en aarde kijkt omhoog naar de sterren; die zijn buitenaards. En dat K-L het idee heeft dat ze in een eerder leven Zweedse was, geloven we direct. Ook voor ons voelt Gotland als thuis.

Daniel Gibson en Kim-Lian van der Meij op een foto die heel veel Nederlandse media-outlets hebben gebruikt.

Er wonen trouwens meer bekende Nederlanders op Gotland. De bedenker van De Keuringsdienst van Waarde en mede-oprichter van Tony Chocolonely, Maurice Dekkers, woont samen met zijn vrouw en documentairemaakster Benthe Forrer in Visby. Ze raakten net als Kim-Lian verslaafd aan het eiland. Je kan heen en weer blijven pendelen tussen NL en SWE, maar elke keer als je met je auto de boot oprijdt en de rotskust langzaam uit zicht verdwijnt, doet het nét iets zeerder en mis je het nét iets meer en scheurt je hart nét iets verder, tot je besluit te emigreren. In dat proces zitten wij nu. Du moment we onze woning afsluiten hebben we elkaar nog maar weinig te vertellen. De terugreis verloopt zwijgzaam en als je NL binnenrijdt zeikt het van de regen of het slechte nieuws.

Anyways, het Gotland van Kim-Lian van der Meij is een bijzonder brok kalksteen van 3184 vierkante kilometer, qua oppervkakte vergelijkbaar met Zuid-Holland of Overijssel. De Zweden noemen Gotland het ‘Ibiza van de Nordics’. In de zomermaanden laat het leven zich er het best vergelijken met een uitbundig dansfeest voor jong en oud. De stranden van Tofta, Ljugarn en Fårö zijn het drukst bezocht, maar laten zich niet met die van NL vergelijken. Op Gotland doen ze nog niet aan luxe stretchers. Je neemt een handdoek of een opklapstoeltje mee. Of je hangt rond bij een hippe strandtent, zoals Surflogiet. Maar daar zijn er niet veel van.

Kim-Lian woont niet ver van deze hipster-spot. Ze heeft wel eens een foto gedeeld van de wigwammetjes die er staan. Wij rijden er geregeld langs, op weg naar Berså Butik of de outlet van G.A.D of naar Västergarn waar je aan zee een balletje kan gooien en onze oudste zoon graag vist. Wij verkiezen de rust boven de drukte, maar snappen dondersgoed dat Kim-Lian in Tofta is neergestreken, al heeft het dorp geen supermarkt en moet ze twintig kilometer rijden voor een pak melk.

Zo gaan die dingen op Gotland.

Melk van Gotland.

Wij rijden zelf lachend heen en weer als we iets zijn vergeten bij de winkels in Roma, een afstand die je kunt vergelijken met die van Haarlem (onze woonplaats) naar Beverwijk (Kim-Lians geboorteplaats)*. Kilometers vreten is part of the deal in Zweden.

• Oh my god, wat een bruut staaltje ‘how can I make it about me’. We lichten Kims doopceel, linken het aan ons leven en liften schaamteloos mee op haar faam. Ondertussen krijg jij een rondleiding over het eiland.

Als we zin hebben in een lunch bij Grå Gråsen (door Forbes Magazine uitgeroepen tot een van de tien beste boutique-hotels ter WERELD) dan kachelen we in 70 minuten naar Burgsvik en shoppen we op de terugweg in Hemse, de tweede stad van Gotland, al is de kans net zo groot dat we nog even naar onze favo hangplek in Nisseviken tuffen. Bepaald niet op weg naar huis, maar de zonsondergangen zijn er zo gaaf dat we graag een stuk omrijden en via Tofta naar Hörsne zoeven.

Of we Kim-Lian ooit live zullen zien of ontmoeten?

Geen idee. De kans is aanwezig, al was die in Haarlem vroeger groter. Op haar Instagram-posts komen nu plekken voorbij waar wij ook geregeld te vinden zijn. Kim-Lian schaatst in de ijshal waar wij ijshockey kijken. Ze supt bij het strand waar wij volleyballen en wandelt over de rotsen die wij ook niet uit de weg gaan. Of we ooit buren worden? Weinig kans. Wij zijn niet van plan ons huis in Hörsne te ruilen voor een ander en aan beide zijden wonen al mensen. Gun in het huis rechts en Anna in het linker. Anna en haar kinderen zijn er alleen niet zo vaak meer. Ze is een bekende tv-producent en leeft in Stockholm en Londen. Zij en haar ex, een filmregisseur, hadden de dorpsschool jaren geleden gekocht en zouden hem opknappen. Het is er niet van gekomen. De regisseur vond een ander en Anna gaat sinds enige tijd met een lid van de iconische rockband Suede. Roddels reizen snel, ook in Zweedse dorpen, of misschien wel juist in Zweedse dorpen.

Achter elke gevel, in elke zijstraat schuilt een verhaal. Schuin tegenover ons woont Alfred wiens oma Nederlandse is en in Amsterdam woont. Hij is er vaak geweest, heeft er zelfs een paar maanden doorgebracht en spreekt de taal. Bij aanvang van onze eerste ontmoeting sprak hij de woorden: ‘Goedenavond buurman, hoe gaat het?’ Ik zat met mijn rug naar hem toe onkruid te wieden en had hem zien noch horen komen. Ik voelde me betrapt, geloof ik. Nederlands op Gotland klinkt awkward, zegt onze jongste dochter. In Visby begon een restauranthouder ook eens Nederlands tegen ons te praten. De zaak was al gesloten, maar hij vertelde honderduit. Over zijn stiefzoontje met wie hij een goede band had opgebouwd, over zijn vrouw die nu van hem in verwachting was, over koekjes bakken, over het huis met het zinken dak dat ze pas hadden gekocht, over Amsterdam waar hij woonde voor hij naar Gotland verkaste, over hun Café Amalia dat het hele jaar geopend is en over alles dat in hem opkwam om landgenoten te vertellen.

Dankzij Maurice en Benthe heeft Gotland nu zijn eigen parfumeur.

Over Kim-Lian spraken we niet. Over andere Nederlanders evenmin. Of misschien toch wel... Want van de plaatselijke glasblazer hadden we gehoord dat Maurice en Benthe op Gotland wonen, wat werd bevestigd door de eigenaar van Rum för Resande, een tof lunchtentje aan de St. Hansgatan. De laatste bracht ons zelfs met hen in contact. Maurice en Benthe zijn met coole dingen bezig. Ze ontwikkelen exclusieve parfums onder de naam Lena Blum: scents from the exceptional nature of Gotland. Handmade with love and natural perfume ingredients. Genodigden van de Ingmar Bergman-week kregen een flesje ‘Persona’. Dat was weer een idee van Knak, de creative agency waarmee ik samenwerk. Zo komt alles weer mooi bij elkaar.

We hebben Maurice wel eens gesproken. Hij belde ons. En ja, we zouden… maar nee, van een ontmoeting is het nooit gekomen. Geen idee waarom. Zo gaan die dingen op Gotland: afstand is gepast.

PS. wil je weten hoe Daniel Gibson zijn Kim-Lian ten huwelijk vroeg, hoe hun huis werd gebouwd en hoe Kim-Lian de mystieke kant van het bestaan ontdekte? Check 100pmagazine. Dan weet je meer dan wij je ooit kunnen/willen vertellen ;-)